برگزاری وبینار روان درمانی بدنی

دکتر غنائی؛ وبینار را با این سوال که آیا هر نوع فعالیت بدنی از لحاظ روان‌شناختی اهمیت دارد آغاز کرده و اشاره کردند که روان‌درمانی بدنی به عنوان یک روش خاص در نظر گرفته می‌شود که در سطح جهان تحت حمایت انجمن‌های روان‌شناسی قرار گرفته است و کاربرد آن به عنوان یک راه نو است. سپس اشاره شد که بدن و فعالیت‌های بدنی اثر خودش را بر ذهن ما می‌گذارد و ذهن هم تاثیرش را بر بروز قابلیت‌های جسمانی نشان می‎دهد و درگیری متقابل ذهن و بدن به ما می‌‌گوید که می‌توانیم توسعه ظرفیت‌های ذهنی را فراهم کنیم.

مدرس وبینار، با بیان این موضوع که روان‌درمانی بدنی شامل مجموعه‌ای از تمرینات، تکنیک‎های پایه، ارتباط غیرکلامی و مداخلات مربوط به شناخت قدرت و قابلیت‌های بدنی به منظور بهبود سطح فعالیت‌های روانی است خاطر نشان کردند تحریک اظهار هیجانی، تعدیل خود باوری منفی و کشف رفتارهای جایگزین برای حل تعارض است.

سه مدل اصلی روان درمانی شامل مدل سازگاری، مدل تروما/ تخلیه و مدل فرآیندی، ارزیابی و تشخیص در روان درمانی بدنی، فرضیه‌های موجود در روان‌درمانی بدنی و ذهن‌آگاهی از دیگر موارد مطرح شده در این وبینار می­باشد.

این جلسه با استقبال حداکثری دانشجویان همراه بود و در پایان به سوالات پاسخ داده شد.